Parkowo-pałacowy zespół Peterhofu założony przez Piotra I był reprezentacyjną carską rezydencją nad brzegiem morza. Wzorowany na francuskim Wersalu a nazwany po niemiecku – od razu widać, w jakim kierunku chciał prowadzić swoje imperium car-reformator! „Dwór Piotra” to zarówno misterna architektoniczna ozdoba jak i pomnik sławy, symbolizujący zdobycie przez Imperium Rosyjskie dostępu do Bałtyku. Wedle zamysłu cara wszystko jest tu podporządkowane morzu i żywiołowi wody.
Dodaj komentarz
Wiążą się z nimi najdziwniejsze historie i hipotezy. Niekiedy miejskie legendy łączą je z dramatycznymi wydarzeniami w historii miasta. Petersburskie sfinksy. Nie wiadomo do końca, czy ich pojawienie się w mieście to wpływ XIX-wiecznej mody wynikającej z ówczesnej „egiptomanii”, czy może (jak chcą niektórzy poszukiwacze historycznych sensacji) idea miejscowych masonów, pragnących zaznaczyć swoją obecność w Północnej Stolicy.
W małej, drewnianej cerkwi stojącej niegdyś w tym miejscu, odbył się ślub pierwszego rosyjskiego cara, Piotr I z Katarzyną I. Na przestrzeni kolejnych wieków świątynia przebudowywana była jeszcze dwukrotnie, aby w końcu powstał czwarty z kolei kolos, którego możemy podziwiać dziś. Świątynia św. Izaaka ma 101 m. wysokości i jest drugą co do wielkości prawosławną cerkwią w Rosji. Budowano ją aż 40 lat - nie obyło się przy tym bez licznych perturbacji a nawet tajemniczej śmierci głównego architekta.
Początki Letniego Ogrodu sięgają samego założenia miasta. Prace rozpoczęte w 1704 r. z inicjatywy imperatora Piotra I, były osobiście przez niego nadzorowane. Ogród był jego dumą i oczkiem w głowie - organizowano w nim bale i pokazy fajerwerków, a dostać się do niego można było tylko na osobiste zaproszenie cara. Dla ludu został otwarty w latach 50-ych XVIII w. przez carycę Elżbietę – córkę Piotra I. Odwiedzać ogród można było tylko w czasie nieobecności władczyni w Petersburgu, a wszystkich odwiedzających obowiązywał wytworny strój – ogród miał być przecież królestwem piękna.
25 października 1917 r. o godz. 21.40 strzał oddany z krążownika Aurora w kierunku
Pałacu Zimowego
dał sygnał rewolucyjnym siłom bolszewików do szturmu na pałac i rozpoczęcia powstania - tyle obowiązująca po rewolucji październikowej, oficjalna wersja wydarzeń. Prawda jednak nie do końca pokrywa się z bolszewicką wersją i nieco odziera „Czerwone Żelazko”, jak często nazywano Aurorę, z patetycznej symboliki. Faktu, że statek wiele przeżył i wiele widział podważyć jednak nie sposób.
Potężna, pokryta mozaiką świątynia dominująca nad kanałem Gribajedova, zbudowana została na miejscu tragicznej śmierci Aleksandra II jako pomnik ku jego czci i pamięci. 1 marca 1881 r. terrorystyczna organizacja rewolucyjna Narodnaja Wola, dokonała udanego zamachu na życie cara. Zamachowców było kilku, jednak ostatecznie życie imperatora zakończył wybuch bomby rzuconej mu pod nogi przez student matematyki Petersburskiego Instytutu Technologicznego. Studentem tym był Polak - Ignacy Hryniewiecki.
Twierdza Pietropawłowska to bez wątpienia jedno z najważniejszych miejsc na historycznej mapie Petersburga. Budowę z inicjatywy cara Piotra I rozpoczęto w 1703 r., jej zadaniem była obrona ujścia Newy i nowo-zdobytych w trakcie Wojny Północnej ziem. Twierdza stanęła na Wyspie Zajęczej, co do której nazwy istnieje kilka interesujących (chociaż nie mających pokrycia w historycznych faktach) teorii. Według jednej z nich, car zobaczył na brzegu wyspy zająca. Uznawszy to za dobry omen nazwał wyspę „Zajęczą” i zdecydował właśnie stąd rozpocząć budowę miasta.
Ciekawostki
Ten malutki ptaszek to "Cziżyk-Pyżik" - bohater popularnej petersburskiej rymowanki. Pomnik ginął tyle razy, że trudno powiedzieć, która z kolejnych kopii stoi teraz na postumencie.